In mijn visuele praktijk zoek ik naar nieuwe vormen voor het afbeeldingen van de stedelijke omgeving. Mijn aandacht is gericht op de rafelranden van de stad; onbepaalde overgangsgebieden die je  op het eerste gezicht moeilijk kan ‘lezen’. De gemiddelde persoon loopt hieraan voorbij en heeft geen aandacht voor de, vaak banale, omgeving. 

Wat mij fascineert is het rauwe en ongepolijste karakter van dit soort gebieden. Intuitief probeer ik het individuele karakter van een plek bloot te leggen. Met mijn camera scan ik het materiële oppervlak op zoek naar iets om me in vast te bijten. 

Ik gebruik fotografie en materialen die ik op locatie vindt, door middel van deconstructie en reconstructie maak ik nieuwe afbeeldingen die vragen om een actieve vorm van kijken. 

In mijn visuele praktijk zoek ik naar nieuwe vormen voor het afbeeldingen van de stedelijke omgeving. Mijn aandacht is gericht op de rafelranden van de stad; onbepaalde overgangsgebieden die je  op het eerste gezicht moeilijk kan ‘lezen’. De gemiddelde persoon loopt hieraan voorbij en heeft geen aandacht voor de, vaak banale, omgeving. 

Wat mij fascineert is het rauwe en ongepolijste karakter van dit soort gebieden. Intuitief probeer ik het individuele karakter van een plek bloot te leggen. Met mijn camera scan ik het materiële oppervlak op zoek naar iets om me in vast te bijten. 

Ik gebruik fotografie en materialen die ik op locatie vindt, door middel van deconstructie en reconstructie maak ik nieuwe afbeeldingen die vragen om een actieve vorm van kijken. 

In het Lighthouse programma heb ik vooral op mijn artistieke praktijk in zijn geheel gereflecteerd. Daarnaast werkte ik aan het project Material Evidence of what does not Exist, dat voortkwam uit een werkperiode van een aantal maanden in Buiksloterham, een voormalig industrieterrein in Amsterdam-Noord. Meer dan een eeuw-lang was dit gebied aan de rand van de stad de basis voor de zware havenindustrie. Het gebied staat nu op een kruispunt: de bedrijven moeten ruimte maken voor (circulaire) huisvesting. 

Welke uitdagingen kwam je tegen tijdens het maak-proces?

Ik kan volledig in een plek en in het maak-proces duiken. Dan vergeet ik wat ik doe, waarom ik het doe, en voor wie. Door andere mensen bij mijn projecten te betrekken kan ik een stap terug doen en me opnieuw relateren aan het verhaal dat ik wil vertellen met mijn werk. 

Hoe ga je dit project verder ontwikkelen?

Op dit moment overweeg ik om een boek te maken van Material Evidence of what does not Exist. Ik wil ook een aanvraag doen voor de Mondriaan Kunstenaar Start subsidie. 

Wat heeft het Lighthouse programma voor jou als maker betekent?

In het Lighthouse programma heb ik veel praktische zaken over het leven van de kunstenaar geleerd. Het bood ook een veilige omgeving na het afstuderen aan de kunstacademie. 

What has the lighthouse program done for you ?

In the Lighthouse program I learned a lot of practical things that are part of the life of an artist. It also created a safe environment after graduating art school.